از سنتهای عزاداری در ایران است،در پاکستان و هندوستان نیز این شیوه از دیربازرواج داشته است.مجموعه ای از حلقه های ریز متصل به هم که به دسته ای چوبی یا فلزی وصل می شود«زنجیر»نام دارد و آن را در ایام عاشورا،بصورت دسته جمعی و درهیاتهای عزاداری،همراه با نوحه خوانی،بر پشت می زنند و گاهی جای آن کبود یامجروح می شود.غالبا این مراسم با سنج همراه است.