شفاعت

بر طبق عقیده شیعیان (و حتی اهل سنت)، در فردای قیامت، با شفاعت کسانی که در درگاه خدا قرب و مقامی دارند، خیلی از گناهکاران، نجات پیدا می کنند؛ یکی از کسانی که مقام شفاعت را داراست؛ حضرت فاطمه ی معصومه (سلام الله علیها) است ...

مقاله اى به مناسبت ایام فاطمیه  ببسم الله الرحمن الرحیم

1- از احادیث و آیات قرآن کریم به دست می‌‌آید که اگر انسان پیش از مردن، نتواند از عهده حقّ الناس برآید و در همان حال بمیرد، در آن جهان سخت گرفتار خواهد شد

گاهی انسان آن چنان آلوده به گناه می‌شود که توبه و استغاثه او نزد خداوند پذیرفته نمی‌شود[1]. در این حال، خداوند به بندگان ویژة خود، یعنی اهل‌بیت: فرمان می‌دهد از پیروان خود شفاعت کنند؛ زیرا اگر ایشان شفیع بارگاه الهی برای شخص گنهکار شوند، خداوند مشکلات معنوی آنان را رفع نموده و توبه‌شان را می‌پذیرد.

کلمة شفاعت در لغت به معنای جفت شدن و کنار هم قرار گرفتن دو چیز است.[1]در اصطلاح کلامی نیز شفاعت به معنای وساطت اولیا و برگزیدگان الهی، برای رساندن بندگان به فیض رحمت و مغفرت الهی و دستگیری و نجات آنان است

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و القاب ایشان «معصومه» «ستی»، «فاطمه کبری» و «کریمه اهل بیت» است.

کلمه ی شفاعت از ریشه ی ثلاثی « شفع » می باشد . شفع در اصل به معنای زوج و جفت آمده است.1

گاهی انسان آن چنان آلوده به گناه می‌شود که توبه و استغاثه او نزد خداوند پذیرفته نمی‌شود[1]. در این حال، خداوند به بندگان ویژة خود، یعنی اهل‌بیت: فرمان می‌دهد از پیروان خود شفاعت کنند؛ زیرا اگر ایشان شفیع بارگاه الهی برای شخص گنهکار شوند، خداوند مشکلات معنوی آنان را رفع نموده و توبه‌شان را می‌پذیرد.

مقاله اى به مناسبت ایام فاطمیه  ببسم الله الرحمن الرحیم