تمدن های بشری غالباً از پشتوانه های سنجیده و دقیقی برخوردار بوده اند. هر منظومه ای فکری به بن مایه ای این چنین نیاز دارد تا سرمنشأ پویایی و حرکت برای آن نظام دانایی باشد، ورنه امکان دارد برتری اندیشگی یک گفتمان، در زمانی کوتاه، به پایان رسد و اندیشه های رقیب جایگزین آن گردند. اندیشه ی بی پشتوانه، نمی تواند به حیات خود ادامه دهد.
