محمدجواد فرزان منشأ همهپسند و همهفهم بودن شعر حافظ را ژرفای اندیشه او میداند و میگوید: کسی که در زمان و مکان زندگی میکند و به مسائل زمان و مکان خود کاملا اشراف دارد، بستر اندیشهای میشود که همهزمانی و همهمکانی خواهد بود. حافظ این قدرت را داشته است.
