مصلحت

مفسده و مصلحت در شریعت اسلام معیار و ملاک وضع احکام قرار گرفته است، لذا فقیهان متبحر با توجه به اهداف کلی شریعت و منابع موجود توان دستیابی به بعضی از مصالح و مفاسد نهفته در احکام را پیدا می نمایند

شهید فرزانه، آیة الله، سید محمد باقر صدر از بزرگترین متفکران و عالمان دینی معاصر شیعه است که در حوزه های مختلف علمی، صاحب نظر بوده و آثار ارزنده ای از خود به یادگار گذاشت

نویسنده بر آن است از منظر فقه سیاسی شیعه به «مجمع تشخیص مصلحت نظام » نظر کند و این پرسش را پاسخ گوید که آیا این مجمع نهادی بشری است که در طول زمان و با تجربه و آزمون و خطا به دست آمده، یا نهادی است که در فقه سیاسی شیعه ریشه دارد و نظام جمهوری اسلامی بر اساس جایگاه مصلحت در اسلام، آن را ایجاد و نهادینه کرده است .

آیا احکام شرع تابع مصلحت و مفسده بوده و خداوند برای جعل آنها مصالح و مفاسد را در نظر گرفته است؟ آیا خداوند آنچه را واجب نموده، به جهت مصلحت مهمی است که داشته، و هرچه را حرام نموده به جهت مفسده ای است که در آن بوده است، و یا آن که احکام شرعی تابع مصالح و مفاسد نیستند؟ آیا می توان گفت که در واقع مصالح و مفاسدی وجود دارند و احکام شرع تابع و معلول آنه ...

مقالة درآمدی بر جایگاه مصلحت در فقه با هدف بررسی پرسش های مهم دربارة رابطه فقه و مصلحت تدوین شده است

چکیده: دکتر ابوالقاسم گرجی در این گفت وگو، به نارسایی فقه حکومتی موجود و ضرورت در نظر گرفتن مقتضیات زمان، مصلحت و توجه به عقل جمعی اشاره می کند.

این مقاله، با بیان سه رویکرد در مواجهه شریعت و مصلحت، و با تاکید بر رویکرد مصلحت گرای امام خمینی قدس سره، به تبیین نظرات ایشان و بیان پاره ای شواهد می پردازند .

در فقه اسلامی و نوشته های پیرامون فقهی، گاه گاه و به فراخوردهای گوناگون، به دو تعبیر «حفظ نظام اسلامی » و «حفظ بیضه اسلام » برمی خوریم، که این دو برخلاف نزدیکی ظاهری، می توانند معنی و دریافتهای گوناگون داشته باشند

با توجّه به جامعیت و کمال شریعت اسلام، پرسش هایی در زمینه فلسفه فقهی حکومت دینی از جمله مسأله ثبات و تغیّر احکام دین و چگونگی تحوّلات شریعت و انطباق آن با مقتضیات زمان مطرح شده که مقاله حاضر، به بررسی چند پرسش اساسی در این زمینه پرداخته است:

سیال و شکننده بودن مفهوم «دروغ مصلحت آمیز» و نامشخص بودن مرزهای آن، اساسی ترین نقش را در رواج و عادی سازی دروغ ایفا کرده است