دوباره عطر ولایت به مکه پیچیده ست از آن گلى که به دامان کعبه روییده ست نثار مقدم مولود کعبه، جبرائیل سبد سبد گل سرخ از بهشت پاشیده ست فضاى خانه حق روشنى گرفت از آن که نور حق ز جبین على درخشیده ستپى تلاوت قرآن على چو لب بگشودنبى ز شوق، گل بوسه زان دهن چیده ست به شوق آن که نهد سر به خاک درگه او کبوتر دل ما سوى مکه کوچیده‌ست بهشت را به على، ذات ...
