وعده-سحری

بی میلی روزه داران به خوردن سحری امری طبیعی است و افراد می‌توانند برای رفع آن یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوند و پس از میل سحری از چای کمرنگ استفاده کنند تا به دستگاه گوارشی آن‌ها آسیبی وارد نشود.

در حین غذا آب نخورید، چون باعث اختلال در هضم غذا می‌شود و به دلیل رقیق نمودن ترشحات معده، غذا خوب هضم نشده، وارد روده می‌گردد و در روده توسط باکتری‌ها تجزیه شده و تولید گاز می‌کند.

افطار با غذای سبک مانند نان و پنیر و سبزی یا گردو، شیر، خرما و ... شروع و از نظر مقدار مانند ناهار سبک روزهای غیرروزه‌ داری مصرف شود.

افراد ریزه‌خوار معمولاً مواد مصرفی خود را از بین مواد خوراکی حاوی کالری بالا و دارای ارزش تغذیه‌ای پایین انتخاب می‌کنند که این مواد بطور معمول فقط مقدار زیادی انرژی به بدن می‌رسانند و فاقد ارزش تغذیه‌ای بالا جهت تأمین نیازهای تغذیه‌ای شخص هستند.

برای آنکه بتوانید نوجوان خود را به خوردن سحری ترغیب کنید، مهم‌ترین نکته این است که تلاش نمایید حداقل 8 ساعت در شبانه‌روز بخوابد.

رژیم غذایی‌تان نباید با اوقات عادی تفاوت داشته باشد. تنوع و تعادل را رعایت کنید. سه وعده غذایی (سحر، افطار و شام) را در برنامه‌تان بگنجانید و از پنج گروه غذایی در رژیم‌تان استفاده کنید.

زمانی که میزان انرژی مصرفی به مدت طولانی کم می‌شود، بدن سعی می‌کند خود را با شرایط گرسنگی سازگار کند تا بتواند در میزان انرژی مصرفی خود صرفه‌جویی کند.

با مصادف شدن ماه مبارک رمضان با فصل تابستان و گرمای هوا، تشنگی و خطر کم آبی بدن یکی از مشکلات احتمالی خواهد بود که در این مورد باید به مقدار مایعات دریافتی در فاصله بین افطار تا سحر توجه کرد.

سحری یکی از مهم‌ترین وعده‌های ماه مبارک تلقی می‌شود و حذف کردن آن درست نیست.

قندهای پیچیده به ویژه در معیت فیبرهای غذایی چنین خاصیتی دارند. نان سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای و سبزی‌ها و میوه‌ها در مقایسه با انواع شیرینی‌ها و نان سفید، قند خود را با تانی بیشتری از روده به درون خون رها می‌کنند.