کتاب با اتخاذ رویکرد انتقادی نسبت به فرهنگ مشارکتی رسانههای دیجیتال و ادغام چارچوب تجاری و الگوریتمی مدلهای کسبوکار پلتفرمها، پدیده «نظارتپذیری» را نتیجهی بلاواسطهی سازماندهی و کنترل مشارکت مخاطبان دانسته و آن را روشی قطعی برای اعمال قدرت قلمداد کرده است.