کتاب

کنار خاله می‌نشیند و با بغض از حال و هوای کوچه‌ می‌گوید. از زن غمدیده‌ی همسایه که تازه حجله‌ی دوقلوهای شهیدش را جمع کرده و از هیئت محل خواسته علم تکیه را جای حجله سوار کنند.

با خودم می‌گویم تو هم برای چنین لحظه‌ای آماده‌ای؟ گوشی‌ام زنگ می‌خورد: همسرم می‌گوید امشب هم آماده باش است. خداقوت می‌گویم. همان لحظه جوانی بسیجی شربت تعارف می‌کند. کامم شیرین می‌شود...

باید خیلی زودترها از اینها صفحه می‌زدیم و با هم گپ می‌زدیم اما چه کنیم که همیشه فریب "وقت داشتن" را می‌خوریم. حالا در نهمین روز جنگ دیدیم نمی‌شود که از حال هم بی‌خبر باشیم.

این مملکت نخبه کم ندارد. هزاران گزینۀ مناسب آماده‌اند تا جاهای خالی را پر کنند. درست مثل شهید حاجی‌زاده که نگذاشت پرچم شهید طهرانی مقدم روی زمین بماند.

ناخلف، داستان عجیبی داشت و آنقدر تصویر داشت که گاهی با عبدالله همذات پنداری می کردم، گاهی با عبدالله استرس گرفتم و گاهی با او دلم برای آقاجون و ننه و قاسم تنگ شد.

فکر کردم چقدر خرده‌فرهنگ‌های متفاوت داریم تو این مملکت که از هم دورن و از دنیای همدیگه بی‌خبر. سال‌ها بود به جز مراسم ختم تو مسجدهای شیک و پیک تهران، مسجد نرفته بودم و...

یک خانم آلمانی به من تلفن کرد و گفت شما امام مسجد هستید؟ از شما خواهش می کنم یک حرز فاطمه برای من بفرستید. به او گفتم: خانم! من نماینده این اسلام حرز ساز نیستم!

ویژه برنامه تلویزیونی «خُرم‌شهر» هرشب ساعت 22 از شبکه افق پخش می‌شود.

کتاب «به تماشا نمی‌شود»، نوزده روایت از مواجهه‌های شخصی با حادثه سقوط بالگرد شهدای خدمت، به همت انتشارات سوره مهر منتشر شد.

نویسنده‌ای با الهام از مقاومت زنان غزه، داستان زنی باردار را به تصویر می‌کشد که در بحبوحۀ جنگ و مفقود شدن همسرش به زندگی ادامه می‌دهد. او که «مادر بودن» را زبان مشترک تمام زنان دنیا می‌داند.