Capcom

سال ها بود که حسرت یک رزیدنت اویل اصیل به دل طرفداران بازی مانده بود. اغلب گیمرهای قدیمی از روندی که کپکام برای سری پیش گرفته بود راضی نبودند و در گفته هایشان شنیده می شد که بازی هایی مانند Outlast آینده ژانر وحشت هستند.

بازی Resident Evil 7 با اینکه شک و تردیدهایی در مورد آن وجود داشت اما موفق شد نظر مثبت منتقدان را جلب کند.

چند سالی می شد که نسخه قابل قبولی از فرانچایز رزیدنت اویل توسعه نیافته بود؛ مجموعه بازی قدرتمندی که برای سال ها در میان خاطره انگیزترین آثار جای داشتند، در سراشیبی سقوط دیده می شد و تقریبا امیدی به بازگشت سری به نقطه اوج نبود. پس از شکست های پی در پی بالاخره کپکام به فکر چاره افتاد و به طرفداران سری، نوید توسعه رزیدنت اویلی را داد که شباهت بسیاری به ریشه هایش دارد.

شاید باورش سخت باشد اما بیشتر از 10 سال از انتشار اولین قسمت بازی دد رایزینگ می گذرد؛ ممکن است با عنوان خاطره انگیز و منحصر به فردی طرف نباشیم، اما کمتر کسی تصور می کرد سه دنباله متفاوت از این بازی روانه بازار شود.