بچه که بودیم، ظهرهای تابستان وقتی هیچ چیزی گرمای هوا را کم نمی‌کرد و اشتهای همه ما به دلیل گرما به اصطلاح کور شده بود، یک غذای تابستانی خنک و خوش‌مزه نوید خوردن ناهاری دلپذیر به ما می‌داد که موجب می‌شد هم گرمای هوا را از یاد ببریم و هم اشتهای کور شده‌مان آن‌قدر تحریک شود که بتوانیم یک کاسه آبدوغ‌خیار دست ساخت ماد ...
