به همان سان که انتظار دستیابی به «مدینه فاضله » و وضعی بهتر و متفاوت با وضع موجود و گریز از ناملایمات یار قرین و رفیق دائمی انسان از ابتدای خلقت بوده و وعده فرارسیدن روزگار رهایی توسط انبیا، اولیا و حکما نیز این تمنا و انتظار را قوت بخشیده، تلاش برای کسب آگاهی از امکان و زمان وقوع وعده رهایی و فصل بهار حقیقی نیز او را رها نساخته است
