احترام

احترام یکی از مهمترین ویژگی‌ها و خصوصیات اخلاقی است اما با اینحال تعریف آن دشوار است. می‌توان آن را خیلی ساده اینطور تعریف کرد: درک این واقعیت که فردی دارای ارزش است. مهم نیست که آن فرد ثروتمند باشد یا فقیر، توانا باشد یا ناتوان، همه قابل احترام هستند.

شاید شما نیز بارها و بارها با خود گفته اید: “من هرگز تسلیم حرفها و کلام تهی و بد مردم نمی شوم و ناراحت نخواهم شد”، این ها فقط تلقین است تا سعی کنیم خود را در مقابل این کلمات، مقاوم نشان دهیم، امّا متأسفانه واقعیت این نیست! علم روانشناسی ثابت کرده است، توهین، ناسزا، کنایه ها و

مهربان بودن تأثیر بسیار مثبتی روی سطح رضایت افراد دارد. بنابراین اگر مهربانی را برای خود به یک عادت تبدیل کنید، باقی عمر خود، انسانِ به مراتب شادتر و رضایتمندتری خواهید بود.

ما آدم ها معمولا به راحتی از عملکرد یکدیگر انتقاد می کنیم. ملامت و سرزنش، از عادت هایی است که هریک از ما به نحوی با آن مواجه می شویم. قیافه حق به جانب می گیریم و با مشاهده اشتباهات فورا شروع به ارایه گزارش بدبختی و فلاکت خود می کنیم.

رعـایـت ادب و مـــراعات حقوق دیگران از جمله مواردی هستند که به راحتی می توانند قدرت فــردی شما را افزایش دهند. همه ما دوست داریم که دیگران ما را صمیمانه دوست بدارند، با ما درست رفتار کنند و بـرایـمـان ارزش و اهـمــــیت قائل شوند. هر چقدر خودمان بیشتر با ملاحظه و متین باشیم دیگران نیز به همان روش با ما رفتار میکنند.

در آغاز هر سال افراد تصمیمات و اهداف جدیدی را برای یک سال خود در نظر می گیرند، اما چیزی هست که انسان ها همیشه به دنبال آن هستند و این مطلب مهم و ارزشمند چیزی نیست جز کسب “احترام

وقتی پای عشق و عاشقی به میان می آید، ما نه تنها توجه خاصی به بعضی اعمال و اتفاقات معطوف می کنیم بلکه عقایدمان را هم به آنچه که می بینیم تحمیل می کنیم.

همه آن را می خواهند، معدودی بدستش می آورند.

احترام به معنای احساس ارزش و اعتبار برای کسی است و خود فرد آن را به دست می آورد