ادبیات-روشنفکری

شهریار زمانی می‌گوید: ادبیات متعهد و ادبیات روشنفکری پیش از انقلاب تحت تأثیر جریان مبارزه با استبداد بود و بعد از انقلاب به خاطر تغییر شرایط خود را در قالب روابط اجتماعی و انسانی نشان داد.

شهریار زمانی می‌گوید: ادبیات متعهد و ادبیات روشنفکری پیش از انقلاب تحت تأثیر جریان مبارزه با استبداد بود و بعد از انقلاب به خاطر تغییر شرایط خود را در قالب روابط اجتماعی و انسانی نشان داد.

بهروز یاسمی می‌گوید: این‌که جریان روشنفکری را در مقابل تعهد در ادبیات قرار می‌دهند، یک تقسیم‌بندی سیاسی و ایدئولوژیک است.

منصور یاقوتی با انتقاد از کسانی که در برابر تعهد در ادبیات ایستاده‌اند، تأکید کرد: آسیب ایستادن در مقابل ادبیات متعهد متوجه کسانی است که از تعهد می‌گریزند و آثارشان با بایکوت جامعه روبه‌رو شده است.

محمد حنیف می‌گوید: نویسندگانی زاویه‎دار را نویسنده غیرمتعهد نمی‌دانم، بلکه به‌نظرم ادبیات عامه‌پسند و سطحی‌نگری که مخاطبش را سطحی‌انگار بارمی‌آورد و در دنیای غیرواقعی غرق می‌کند، در زمره ادبیات غیرمتعهد قرار می‌گیرد.

حسین اسرافیلی با انتقاد از کسانی که ادبیات متعهد راحکومتی می‌دانند، می‌گوید: اگر بخواهیم ادبیات را شقه‌ شقه کنیم، چیزی از آن نمی‌ماند. تفکر حکومتی یعنی‌چه؟!

حمیدرضا شکارسری می‌گوید: تعهد شعر را محدود می‌کند و اگر این تعهد به شعر تزریق شود، آن را به شعار تبدیل می‌کند.

منصور انوری می‌گوید: ادبیات متعهد هیچ ابایی ندارد که اتهام ادبیات حکومتی به آن بچسبد.

راضیه تجار با بیان این‌که ادبیات در ذات خود تعهد دارد، می‌گوید: بعد از انقلاب سوژه‌ها و مضامین بسیارند و دست نویسنده متعهد باز است.

اکبر صحرایی می‌گوید: تقسیم‌بندی ادبیات به متعهد و روشنفکری باعث فاصله و دشمنی بین‌ نویسنده‌ها و ایجاد حفره در ادبیات معاصر شده و نتیجه‌اش این است که ادبیات نابی شکل نگیرد.