اراذل-و-اوباش

این روزها سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی، به دلیل قرار گرفتن در تنگنای شدید امنیتی و انسداد، دست به دامن چند قداره‌کش ولات‌های خیابانی شده‌اند.

از عواقب سگ‌بازی در حزب چپ اتحاد ملت؛ تربیت کادری است که برای بردن آبروی افراد لحظه‌شماری می‌کنند و در جنایت رسانه‌ای هیچ حد و مرزی نمی‌شناسند!

در برایند بسترسازی آشوب، ساخت اعتراض مصنوعی در اذهان و انکار مثبتات ایران اسلامی؛ قرار است "فتنه اقتصادی" رخ دهد که تاجیک و ربیعی و حجاریان و تاجزاده و باقی و... آنرا تدارک دیده‌اند.

اگرچه اصلاح‌طلبانی مثل احمد زیدآبادی و حسین نورانی‌نژاد ادعا می‌کردند که "تحریم انتخابات به معنای برداشتن سلاح نیست" اما محسن میردامادی به تازگی افشا کرد که تحریم انتخابات منجر به حوادث اخیر شده است.

سردار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه تأکید کرد: تا زمانی که حتی یک رزمنده زنده است و حتی یک فرد وجود داشته باشد که دوستدار انقلاب، اسلام و کشورش است؛ تجزیه ایران اتفاق نخواهد افتاد.

آیت‌ا... جوادی‌آملی از مسئولان خواست برای رفع مشکلات اقتصادی مردم تدبیری بیاندیشند.

چرا بدون هیچ کار فرهنگی خاصی اما پیر و جوان جامعه می‌دانند که "حمل سلاح سرد جرم است" و کسی هم در این باره معترض پلیس نیست؟ این سوالی است که در بحث "جرم بدحجابی" نیز باید به آن پرداخته شود.

احمد زیدآبادی می‌گوید "دولت مسئول اعتقادات، دیانت و اخلاق مردم نیست". اما توضیح نمی‌دهد که این گزاره فقط در چاردیواری خانه‌ها صادق است و دولت در کوچه و خیابان مسئول اجرای قوانین اعتقادی و دینی است.

"فرماندهان کت و شلواری آشوب" با روش فراهم‌آوری زمینه حضور اوباش در خیابان و در ادامه ریختن آتش پشتیبانی سیاسی برای اغتشاشگران؛ صحنه را از پشت میز و رایانه به نفع مطامع خود مدیریت می‌کنند.

اراذل و اوباش، فحاشان، چماق به دست‌ها و توهین‌کنندگان به نظام و پلیس کشور هرگز "مردم" نیستند و رجال سیاسی و نظریه‌پردازان جامعه بایستی حتما متوجه این تمایز فلسفی باشند.