از-دست-دادن-یک-دشمن

روحانی تنها نامزدی بود که وعده می‌داد با حل مسئله هسته‌ای از طریق مذاکره، وضعیت اقتصادی را بهبود ببخشد و می‌گفت: خوب است که سانتریفیوژها بچرخند، اما چرخ زندگی مردم هم باید بچرخد.

آیت‌الله خامنه‌ای رابطه با آمریکا را قبول نداشت، اما می‌گفت: آن روزی که رابطه با آمریکا مفید باشد، اولین کسی که بگوید رابطه را ایجاد بکنند، خود من خواهم بود.

یک واقعیت اوایل سال 2013 دیگر برای تصمیم‌گیرندگان در کاخ سفید مسلم شد: احتمال جنگ با ایران بیش‌تر از احتمال تسلیم شدن ایران مقابل استراتژی تحریم است.

حمایت 120 عضو جنبش عدم تعهد از حق غنی‌سازی ایران ثابت کرد بر خلاف ادعاهای اوباما جمهوری اسلامی منزوی نیست؛ از سوی دیگر وزارت خزانه‌داری آمریکا گزارش داد نظام تحریم‌ها دارد از هم می‌پاشد.

نامه تضمین سلطان قابوس درباره جدیت آمریکایی‌ها برای مذاکره با ایران توسط صالحی و ولایتی به دست آیت‌الله خامنه‌ای رسید بدون آن‌که محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور آتش‌پاره ایران اطلاع پیدا کند.

جان کری رئیس وقت کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا می‌گفت: حق غنی‌سازی به هیچ عنوان در ان‌پی‌تی وجود ندارد؛ من هم کاملاً واضح و صریح به ایرانی‌ها گفتم «شما حق غنی‌سازی ندارید.»

توافق هسته‌ای تنها پس از آن حاصل شد که اوباما خط قرمز ایران یعنی حق غنی‌سازی را به رسمیت شناخت؛ تحریم‌ها تا پیش از آن فقط ثابت کرده بود ایران تسلیم فشار اقتصادی نمی‌شود.

«تریتا پارسی» بنیان‌گذار «شورای ملی ایرانیان آمریکا» (نایاک) مدعی است در جریان مذاکرات هسته‌ای هم با مقامات آمریکایی و هم با محمدجواد ظریف گفتگوهای طولانی داشته است.