اصولگرایان

به نظر می رسد اصولگرایان چاره ای جز اجماع و رسیدن به نامزد واحد آن هم هر چه سریعتر ندارند ،اجماعی که البته بر مبنای مراکز افکار سنجی معتبر باشد، گزینه نهایی موجب شکل گیری دوقطبی با آقای پزشکیان نشود و البته آرای مردد که سرنوشت ساز نیز هستند از بلاتکلیفی در بیایند.

نامزدهایی که در نهایت به نفع نامزد اصلی جناح اصول‌گرا کنار می‌روند، نام و کارکردشان "پوششی" باشد یا نه، به هر حال حضورشان نوعی دوپینگ سیاسی است.

نامزد ریاست جمهوری باید برنامه و کابینه مشخص داشته باشد، نامزدها نباید از مشکلات مردم سوءاستفاده کنند، هرگز از تخریب دیگران برای کسب موفقیت خود استفاده نکنند و...

جریان اصولگرا راه سخت‌تری از تک‌نامزد جبهه اصلاحات دارد. این راه دشوار به وحدت میان آن‌ها نیاز دارد که تابه‌حال قدمی برای آن برداشته نشده است. درواقع شاید تنها عاملی که بتواند آن‌ها را به هم نزدیک کند ترس و واهمه از جریان مقابل باشد که چنین بیمی هنوز در جریان اصولگرا ایجاد نشده است.

شماره روزنامه: 6031 تاریخ چاپ: 1403/03/24 ...

این محل بحث است آیا در این فرصت کوتاه تشکیلات اصولگرایان می‌تواند تعداد را کاهش دهد؟ در حالی که این امر در سمت اصلاح طلبان به‌صورت طبیعی صورت گرفته است. قانع کردن فلان اصولگرا که به نفع اصولگرای دیگر کنار برود امر بسیار سختی است.

قاد از راهبرد انتخاباتی جبهه اصلاحات و سیدمحمد خاتمی همچنان از سوی برخی چهره ها و رسانه های جریان اصلاح طلب طرح و بیان شده و تاکید می شود که رویه کنونی اصلاح طلبان بر اساس کنش واقع گرایانه نیست.

شرایط کنونی جهان اسلام و آوردگاه میان اسلام با پرچمداری جمهوری اسلامی ایران و استکبار جهانی با میدان‌داری آمریکا و صهیونیست‌ها یاد‌آور این حکایت از زبان سعدی است و هشدار به افراد یاد شده که، آب به کدام آسیاب می‌ریزید؟! «که کافر ز پیکارش ایمن نشست / مسلمان ز جور زبانش نرست»

تخریب رقبای انتخاباتی، غیراخلاقی و تخریب هم‌جبهه‌ای‌ها یا عدم تشخیص فرد هم‌جبهه‌ای علاوه بر بی‌اخلاقی، نشانه ضعف درک سیاسی و نداشتن تعقل کار سیاسی است. اگر نه اخلاق باشد و نه سیاسی‌ورزی، پس قرار است ما به کدام صراط، مستقیم شویم؟

تا زمانی که اصلاح‌طلبان در صحنه قدرت حضور داشتند کار این مجموعه اتهام‌زنی علیه آنان به پشتوانه دارا بودن مصونیت‌های سیاسی و امنیتی و کیفری بود