امیرکبیر

امیرکبیر تصمیم گرفت مانند همیشه مشکل را با اتکا به توانمندی‌های داخلی حل کند. به این ترتیب، در شماره سوم روزنامه وقایع اتفاقیه، به تاریخ جمعه، 19 ربیع‌الثانی 1267 (اول اردیبهشت‌ماه سال 1230)، فرمان تولید واکسن داخلی و واکسیناسیون ایرانیان با این واکسن را صادر کرد.

نوسازی‌ای که نه برپایه دفع شر و انفعال صرف، بلکه، با توجه به کلیت تمدن جدید و تاسیس آن برپایه الگوبرداری از روسیه و پتر کبیر صورت گرفت.

با وجود همه محدودیت‌ها، رشته پزشکی را به عنوان یکی از اصلی‌ترین گرایش‌های تحصیلی دارالفنون تعیین کرد تا بتواند با پرورش پزشکان ایرانی آشنا به علوم جدید، کشور را از زیر بار چنین وابستگی‌هایی آزاد کند.

با وجود همه محدودیت‌ها، رشته پزشکی را به عنوان یکی از اصلی‌ترین گرایش‌های تحصیلی دارالفنون تعیین کرد تا بتواند با پرورش پزشکان ایرانی آشنا به علوم جدید، کشور را از زیر بار چنین وابستگی‌هایی آزاد کند.

با وجود همه محدودیت‌ها، رشته پزشکی را به عنوان یکی از اصلی‌ترین گرایش‌های تحصیلی دارالفنون تعیین کرد تا بتواند با پرورش پزشکان ایرانی آشنا به علوم جدید، کشور را از زیر بار چنین وابستگی‌هایی آزاد کند.

دست‌آخر سفیر نزد امیر رفت و اظهار کرد که آن قرارداد، در واقع مقدمه‌ای برای یک قرارداد اصلی است که، چون عمر شاه قبلی دوام نداشت، باید در دوره شاه جدید قاجار امضا شود! امیر این حرف را به طور ضمنی پذیرفت.

با دستور امیر، حاجی محمدحسن جبادار باشی، از فارس به تهران فراخوانده شد تا با توجه به سوابق درخشانش در فنون تولید ابزار‌های جنگی، مسئولیت کارخانه اسلحه‌سازی تازه تأسیس تهران را برعهده بگیرد.

دست‌آخر سفیر نزد امیر رفت و اظهار کرد که آن قرارداد، در واقع مقدمه‌ای برای یک قرارداد اصلی است که، چون عمر شاه قبلی دوام نداشت، باید در دوره شاه جدید قاجار امضا شود! امیر این حرف را به طور ضمنی پذیرفت.

خستین سلاح امیرکبیر برای جلوگیری از رشوه‌خواری، پاک‌دستی خودش بود؛ همه می‌دانستند که او را نمی‌توان به هیچ‌قیمتی خرید و همین مسئله، وی را در برابر تیر‌های تهمت مصون نگه می‌داشت.

یکی از مهم ترین عوامل رشد همه جانبه کشور، وجود نیروی انسانی کافی در زمینه های مختلف است. از این رو، کاهش جمعیت می تواند آسیب سختی به ساختارهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی یک مملکت وارد کند.