انسولین

دیابت فقط یک بیماری مزمن نیست بلکه به‌ تدریج به یکی از مهمترین شاخص‌های سنجش کارآمدی نظام‌های سلامت جهان تبدیل شده و توان یک نظام سلامت در پیشگیری، شناسایی به‌ موقع، درمان مستمر و کنترل عوارض آن، نشان می‌دهد که آن نظام سلامت تا چه اندازه در مدیریت بیماری‌های مزمن، عدالت در دسترسی به خدمات و ارتقای سواد سلامت جامعه موفق عمل کرده است.

همانطور که اغلب می‌گوییم، اگر دیابت را در مرحله مقاومت به انسولین تشخیص دهیم، می‌توانیم از پیشرفت آن به دیابت کامل با عوارض عروقی پیشگیری کنیم. ما تا 15 سال، فرصت برای کنترل دیابت داریم. ورزش منظم، تغذیه سالم و داروهای مناسب می‌توانند پیشرفت را کند و زندگی با دیابت را بسیار قابل کنترل‌تر کنند.

یکی از سریع‌ترین و موثرترین راه‌ها برای کاهش قند خون بدون انسولین، فعالیت بدنی است. وقتی تحرک دارید، عضلات شما از گلوکز (قند) برای انرژی استفاده و به کاهش میزان قند خون شما کمک می‌کنند. پیاده‌روی سریع به مدت 15 تا 30 دقیقه پس از غذا نیز می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی در میزان قند خون ایجاد کند.

روزنامه دیلی‌میل توصیه می‌کند تکه‌های یخ‌زده انبه و یک پیمانه پودر پروتئین را مخلوط کنید تا یک نوشیدنی سالم صبحگاهی درست کنید یا آن را به گوجه‌فرنگی و فلفل خردشده اضافه کنید تا یک چاشنی شیرین و خوش‌طعم برای روی ماهی درست کنید. با برش‌های انبه تازه در کنار ماست و گرانولا نیز می‌توان یک دسر گرمسیری عالی داشت.

بر اساس مقاله دهقانی  و همکاران در سال 2022  و گزارش سازمان جهانی بهداشت، شیوع دیابت در  ایران 10.3 تا 14 درصد و به سرعت در حال افزایش است

چند روز پیش مهدی ناصحی، مدیرعامل بیمه سلامت در نشستی به مصرف بیش از حد انسولین در کشور اشاره کرد و گفت: «میزان مصرف انسولین در کشور 240 درصد بیشتر از نیاز افراد مبتلا به دیابت است.

در این ویدئو؛ روشی برای تشخیص شوک انسولین و کمای دیابتی را مشاهده می‌نمایید.

در این مطلب، علائم و نشانه های مقاومت به انسولین توضیح داده شده است.

هنگامی که به آن‌ها انسولین می‌دهید، قند خون آن‌ها تحت کنترل معقول قرار می‌گیرد و به طور کلی آن‌ها دوباره وزن به دست می‌آورند، اغلب در عرض چند هفته. وقتی که احساس می‌شود مصرف انسولین باعث افزایش وزن فرد شده است، در واقع این فقط بازگشت وزن طبیعی است. انسولین یک کلید ضروری برای استفاده یا ذخیره انرژی کربوهیدرات‌ها است.

دیابت نوع 2 یک بیماری مزمن است که بر روشی که بدن قند خون یا گلوکز را پردازش می‌کند، تأثیر می‌گذارد. بدن یا در برابر انسولین مقاومت می‌کند یا به اندازه کافی آن را تولید نمی‌کند که این منجر به گردش بیش از حد گلوکز در جریان خون می‌شود.