انفجار-مین

از آدم‌هایی برایتان می‌گوییم که مین‌های به جا مانده از زمان جنگ، زندگی‌شان را به خطر انداخته

«برای چیدن گیاهان بهاری به بالای تپه رفته بود که ناگهان صدای مهیبی آمد و پسرم مجروح شد». این را پدر شایان می‌گوید؛ پسر 11‌ساله‌ای که جمعه گذشته پس از انفجار مین‌های به‌جامانده از زمان جنگ، در نزدیکی شهر سنندج دو دست و یک چشمش را از دست داد

فرمانده انتظامی شهرستان قصرشیرین از انفجار مین در این شهرستان و مجروح شدن دو نفر در این حادثه خبر داد.

اهواز - مدیرکل انتظامی و امور مرزی خوزستان گفت: 54 نفر فوتی و 200 مجروح دستاورد زمین‌های آلوده به مین و گلوله در این استان در فاصله سال‌های 85 تا 96 است.

باران بهاری زمین را تازه می‌کند و چشم‌ها را به آینده روشن، اما کسانی هم هستند که با هر باران پرباری دلشان می‌ریزد و به مین‌هایی فکر می‌کنند که زیر خاک کمین گرفته‌‌اند و در باران‌های اسفند و فروردین راه می‌افتند این طرف و آن طرف و هیچ معلوم نیست زیرپای چه کسی منفجر شود.

آموزش مقابله با خطرات مین برای مردم محلی از سال ٨٢ شروع شد و از همان زمان مسئولیت این امر به سازمان هلال احمر و بهزیستی واگذار شد تعداد امدادگران میدان مین کم است و به‌ازای هر ١٥تخریبچی یک امدادگر وجود داردبه گزارش ، روزنامه شهروند نوشت: داستان همه آنها یکی است

دزفول- مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی دزفول از مرگ چوپان نوجوان بر اثر انفجار مین به‌جای مانده از جنگ تحمیلی در حین چرای دام در منطقه غرب کرخه خبر داد.

مثل همه موج‌های داغ خبری، وقتی خبرش منتشر شد، مسئولان و رسانه‌ها برای رسیدن به او با هم مسابقه گذاشته بودند

چهار سال‌ و اندی گذشت؛ چهار سال‌واندی از مهرماه 1392؛ از خاطره سیاهِ «نشکاشِ» مریوان؛ از آن روز تلخ پاییزی که هفت کودک مریوانی پای درخت گردو به خاک افتادند؛ این کودکان در حال بازی در حاشیه یک پایگاه‌ نظامی متروکه بودند که با انفجار مین، مثل برگ‌های زرد پاییزی، بر خاک لغزیدند.

زلزله کرمانشاه عشایر زنگنه را زودتر از همیشه به خوزستان کوچاند.