إبداع، همان إنشاء و آفریدن است که بدون نمونه قبلی ایجاد و انجام شود؛ بدیع[1] از اسماء الهی و به معنای ابداع و احداث اشیاء است از عدم و هر گاه کلمه بدیع درباره خدای تعالی بکار رود به معنی ایجاد و آفرینش چیزی است بدون مادّه و ابزار و بدون زمان و مکان، لذا اینگونه آفرینش و إبداع، خاصّ خداوند است
