تابستان سال 1347 در تپههای قیطریه چنگال بولدوزرها به گورهایی رسید که قدمت تهران را تا 3200 سال جابهجا کرد؛ گورستانی که سند مهمی از روش تدفین مردگان در دوره «عصر آهن» بود، اما برای همیشه زیر برجهای قیطریه مدفون و خواب مردگان سههزارسالۀ آن آشفته شد.