بررسی-بازی-های-ویدیویی

دقایق پایانی آنچارتد 4، بسیار غم انگیز بود؛ بازی با یک سورپرایز داستانی بزرگ به پایان رسید اما هیچ تضمینی وجود نداشت که دیگر شاهد نسخه ای تازه باشیم و ناتی داگ هم از قبل تایید کرده بود که زمان بازنشستگی نیتن دریک و فاصله گرفتن از ماجراجویی های هیجان انگیزش فرا رسیده است

در حالی که به نظر می رسید پرونده سری بازی آنچارتد با نسخه چهارم برای همیشه بسته شده باشد، استودیوی ناتی داگ مدتی پیش از بازی Uncharted: Lost Legacy رونمایی کرد که پس از مدت ها، بالاخره چند روز پیش به بازار آمد و یک بار دیگر روزنه امیدی برای ادامه یافتن این سری در دلمان به وجود آورد.

حداقل ده سالی می شود که بازی های حرکتی، به ژانر تازه ای در میان بازی های ویدیویی تبدیل شده اند و دوران پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته اند

بسیاری از ما، ساعات زیادی از کودکی مان را با کرش گذرانده ایم. کرش دوست داشتنی و خل و چل، شاید یکی از اصلی ترین مشوق های من برای خرید نسل اول و دوم کنسول های پلی استیشن بود و در سخت ترین شرایط یا زیباترین لحظات کودکی همراهی ام کرد

بیراهه نیست که بگوییم بتسدا تقریباً به فرمول مشخصی در بازی های اول شخص خودش رسیده و اکثر بازی های یکی دو سال اخیر این کمپانی، از دیسآنرد گرفته تا دووم و حالا Prey، خط مشی نسبتاً یکسانی را دنبال می کنند؛ گیم پلی جمع و جور و خشونت آمیز، اتمسفر سیاه -که البته محصور به عناوین بتسدا نبوده و چند سالی است به ترندی در صنعت بازی تبدیل شده- و آزادی عمل بی ح ...

دنیای Detective Comics مملو است از قهرمان ها و اشراری که ریشه در دوران طلایی کتاب های مصور دارند. سال ها است که این ها در داستان های مختلف، با هم مبارزه می کنند و یکدیگر را به چالش می کشند، گویی که تا ابدیت در میدان نبرد محبوس شده اند.

تقریباً شش سال پیش بود که نخستین تریلر از نسخه دنباله سری بازی Prey به نمایش درآمد و همه چیز خارق العاده به نظر می رسد

حتما برایتان پیش آمده که بخواهید مفهوم خاصی در ذهنتان را به دیگران منتقل کنید اما از این کار عاجز باشید و در نهایت، ذهنیت تان را به قدری نصفه و نیمه منتقل می کنید که مخاطب، برداشتی فرسنگ ها آن طرف تر از هدف غایی تان به دست می آورد

چند سال پیش بود که بازیسازان مستقل، موفق به شناسایی مشکلات رایج بازی های ژانر ترسناک شدند و توانستند با ابداع سبک جدیدی که ابتدا به شوخی «شبیه ساز راه رفتن» نام گرفت و بعداً همین نام بر آنها باقی ماند، تحولی که نیازش به شدت احساس می شد را در بازی های پیرو ژانر وحشت به وجود بیاورند

استودیوی کانادایی Red Barrels با ساخت اولین نسخه از سری بازی Outlast، توانست نام خودش را به عنوان یکی از مستعدترین توسعه دهندگان بازی های پیرو ژانر وحشت ثبت کند و دست به ساخت عنوانی بزند که عاشقان این سبک مشتاقانه منتظرش بودند؛ به معنای حقیقی کلمه ترسناک و کاملاً متفاوت با آنچه پیشتر دیده شده بود