بینش

چکیده: انسان، مستعدّ اتصاف به همهی کمالات است امّا وصول به آنها در گرو تربیت صحیح میباشد و برای رسیدن به هدف والای قرب الیالله باید بهترین شیوهها را انتخاب نمود

آنچه در پی می آید، حاصل سخنرانی استاد ارجمند، محمدتقی مصباح یزدی، است که در دومین دوره عالی مدیریت دولتی، ویژه وزرا، در مرکز آموزش مدیریت دولتی ایراد گردیده است که به دلیل اهمیت آن، از نظر خوانندگان گرامی می گذرد:

آنچه در پی می آید، حاصل سخنرانی استاد ارجمند، محمدتقی مصباح یزدی، است که در دومین دوره عالی مدیریت دولتی، ویژه وزرا، در مرکز آموزش مدیریت دولتی ایراد گردیده است که به دلیل اهمیت آن، از نظر خوانندگان گرامی می گذرد:

امامت، یکی از اصول بنیادین اسلامی است که اصول دیگر در پرتو آن، تفسیر و تبیین می شود. مذاهب اسلامی، هر یک به نحوی آن را با عقاید خود، پیوند داده اند، اما در شیعه، برجستگی خاص دارد؛ به طوری که این مذهب را به«امامیه» مشهور ساخته است.

در قسمت نخست این مقال، ابتدا مترجم به معرفی اجمالی آثار و آراء علمی لودویک ویتگنشتاین پرداخت و آنگاه، زندگی وی از آغاز تا سال 1940 و سپس دیدگاه فلسفی وی در تراکتاتوس را مورد بررسی قرار گرفت، اینک ادامه سخنرانی آقای گونار سونسون را پی می گیریم:

در ادامه سلسله مباحث اخلاقی استاد مصباح یزدی، در این شماره نیز شرح بخش دیگری از وصایای امام جعفر صادق علیه السلام، خطاب به عبد الله بن جندب را به محضر اهل معرفت تقدیم می داریم:

در تاریخ اندیشه بشری، همواره این سؤال در ذهن متفکران و دانشمندان وجود داشته است که آگاهی انسان چه نقشی در بروز رفتار یا ایجاد انگیزه برای رفتار دارد؟ آیا علم انسان به خوبی و بدی، در برانگیختن او به سوی رفتار خوب و پرهیز از رفتار بد اخلاقی مؤثر است؟ اگر مؤثر است، آیا می توان گفت: بینش و آگاهی شرط کافی برای انگیزش انسان به سوی رفتار است، یا این که ن ...

حیات و هستی انسان را دارای دو جلوه «پیدا» و «ناپیدا» دانستیم که در اولی، همه موجودات ویژگی های مشترک از نظر خوردن و خوابیدن و پوشیدن و نوشیدن دارند، اما در جلوه ناپیدا، انسان با دیگر آفریده ها تفاوت می یابد؛ با بینش ها و ارزش های الهی به رشد و بالندگی و پایندگی جاودان دست می یابد و برتر از سایر موجودات می شود.

ارزش های جاودان زندگی، دفتر معرفتی است که آشنایی دل و دیده با یکایک آموزه های آن هر یک از ما را از مدار «منیّت و مادیّت»، به اوج «معنویت»، پرواز می بخشد و فردایی پرنور نوید می دهد.