تقیه

دانشمندان بیدار و قرآن شناس و عارف به معارف اهل‌بیت به صورت پراکنده در کتاب‌هاى تفسیر و اخلاق در ضمن تشریح امر به معروف و نهى از منکر حقیقت این مسئله را شناسانده و موارد آن را که جز براى حفظ اسلام و مسلمین و آمادگى براى شکست دشمن بکار گرفته نمى‌شود روشن ساخته‌اند.

اکثر روایات شیعه از زبان امام صادق علیه السلام صادر شده است. همچنین دوره امامت آن حضرت یکی از طولانی ترین دوران های امامت ائمه علیهم السلام به شمار می رود

در حدیثى از حضرت صادق (ع) نقل شده است: مؤمن در هر حال مجاهد است زیرا او در دولت باطل به وسیله تقیّه با دشمنان خدا مى جنگد، و در دولت حق به وسیله اسلحه. «1»

در دوران امام باقر علیه السلام، حاکمان اموی به دلیل تعارضات داخلی از نهضت عظیم علمی آن حضرت غافل بودند، ولی این به معنای در امان بودن آن امام نیست; بلکه حجم وسیعی از روایات گویای اوضاع خشونت آمیز آن دوره، و ظلم و تجاوز حاکمان وقت نسبت به دین، مسلمانان و امام آنان است، به گونه ای که امام علیه السلام بارها تقیه می کرد و سرانجام نیز بر سر تعارضات مبن ...

امام خمینی فردی جامع بود و در چهار رشته فقه، اصول، فلسفه و عرفان تسلط داشت. در 11 سالگی که من شاگرد امام بودم، ایشان جز فقه و اصول چیز دیگری درس نمی‌داد و حتی اگر یک سؤال فلسفی یا عرفانی از امام می‌کردید، جواب نمی‌دادند

اگر دروغ گناه است پس چگونه است که تقیه یکی از مسلمات شیعه شمرده می‌شود؟تقیهگاهی گفته می شود تقیه،مصداق دروغ و شاخه‌ای از نفاق و دورویی است و دروغ و نفاق هر دو در آئین اسلام حرام و مذموم است، با این حال، چگونه است که علمای شیعه تقیه را مجاز می‌انگارند؟در پاسخ بدین سوال، نخست باید ببینیم تقیه در منابع مکتوب دینی به چه معناست؟ آ« ...

در حدیثى از حضرت صادق (ع) نقل شده است: مؤمن در هر حال مجاهد است زیرا او در دولت باطل به وسیله تقیّه با دشمنان خدا مى جنگد، و در دولت حق به وسیله اسلحه. «1»

اکثر روایات شیعه از زبان امام صادق علیه السلام صادر شده است. همچنین دوره امامت آن حضرت یکی از طولانی ترین دوران های امامت ائمه علیهم السلام به شمار می رود

دانشمندان بیدار و قرآن شناس و عارف به معارف اهل‌بیت به صورت پراکنده در کتاب‌هاى تفسیر و اخلاق در ضمن تشریح امر به معروف و نهى از منکر حقیقت این مسئله را شناسانده و موارد آن را که جز براى حفظ اسلام و مسلمین و آمادگى براى شکست دشمن بکار گرفته نمى‌شود روشن ساخته‌اند.

در دوران امام باقر علیه السلام، حاکمان اموی به دلیل تعارضات داخلی از نهضت عظیم علمی آن حضرت غافل بودند، ولی این به معنای در امان بودن آن امام نیست; بلکه حجم وسیعی از روایات گویای اوضاع خشونت آمیز آن دوره، و ظلم و تجاوز حاکمان وقت نسبت به دین، مسلمانان و امام آنان است، به گونه ای که امام علیه السلام بارها تقیه می کرد و سرانجام نیز بر سر تعارضات مبن ...