تقیه

واهمه ی قدرت حاکم از ظهور مهدی در دوره ی عسکریین (علیه السلام) وقتی با دیده ی تأمل به تاریخ اسلام پس از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می نگریم به مسأله ای می رسیم که آموزه ی معروف تکرار تاریخ را تداعی می کند و آن واهمه ای است که در قدرت حاکم از ظهور منجی رخ می دهد و تلاش های مذبوحانه ای که برای جلوگیری از وقوع حادثه توسط آن انجام می گ ...

  چکیده نویسنده این نوشتار در پی آن است که روشن نماید تقیه، به عنوان یک تز عقیدتی - عملی در اسلام و جزء لاینفک مذهب تشیع، زمانی می تواند منشأ اثر و سازنده باشد که همچون فرهنگ در ذهن یکایک افراد مؤمن جای گرفته باشد

چگونگی فرهنگ شدن تقیه فرهنگ شدن چیزی به دو صورت ممکن است تحقق یابد: 1) تکرار تا حد جای گرفتن در مرکز ثابت ذهن و عادت شدن؛ 2) تعریف شدن برای فرد تا جایی که بین او و آن چیز رابطه ی معنوی پیدا شود و نسبت به آن اعتقاد ورزد

مستندات تقیه سیاسی در قرآن در قرآن مجید دو آیه به طور صریح راجع به رخصت امر تقیه نازل شده است، یکی در سوره ی نحل، آیه ی 106 و شأن نزول آن بنابر نقل مورخان و سیره نگاران (ابن هشام، 1363، 342/1) در رابطه با نوع تقیه ی عمار بن یاسر در برابر مشرکان بوده است که قرآن آن را تأیید می نماید

مشهور میان اهل سنت آن است که تقیه با کفار جایز است و با مسلمان جایز نیست؛ البته برخی از ائمه ی اهل سنت تقیه را در شرایط خاصی میان مسلمانان نیز جایز می دانند، چنان که شیعه بدان عقیده دارد

  چکیده چنان که بر احدی از اهل مطالعه در سیره ی اهل بیت (علیهم السلام) پوشیده نیست، تقیه از اصول عملی مکتب تشیع و مورد تأکید آن بزرگواران بوده است

  تلاش در سست نمودن پایگاه مردمی حاکمان جور 1) امام زین العابدین (علیه السلام) محمد بن مسلم زهری را، که گویا وارد دستگاه بنی امیه شده بوده است، اندرز می دهد که باید بدانی یقیناً کم تر چیزی که روی آن را می پوشانی و سبک ترین باری که بر دوش گرفته ای این است که با نزدیک شدن به دستگاه ظلم و بار یافتن در بارگاه او همدمی وحشت ظالم را برگز ...

تقیه ی مسلح (1)، رابطه ی امامت شیعه با دستگاه حکومت عباسی از نظر امام صادق (علیه السلام) و نیز امام کاظم (علیه السلام) جریان حاک یک جریان ناراست، انحرافی و نیرنگ باز شمرده می شد و لذا خطر آن را برای اسلام از جریان اموی بیشتر می دانستند و مردم را نسبت به پیوستن به نهضت های مقاومت و مبارزه تشویق و از هرگونه همکاری با آن منع می نمودند

مسوولیت پذیری در دستگاه حکومت مسؤولیت پذیری در دستگاه حکومت وقت بنا به مصلحت سازمانی، حزبی، صنفی، مذهبی و دینی گاهی تابع وظیفه است و گاهی عملی است به داعی ضرورت و ناچاری

رویکرد به رمز و راز در اثر اختناق حاکم بر جامعه چنان که دانسته ایم، سیاست فشار و اختناق دستگاه حکومت جائر اموی و عباسی، امامان شیعه (علیهم السلام) را وادار می کرد تا برای حفظ و اشاعه ی مکتب و مصونیت دادن به افراد شیعه فعالیت های خود را در قالب تقیه انجام دهند و در این راستا گفتار و کردار خویش را در پوشش کتمان و رمز القا نمایند