تهذیب-نفس

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است . به طوری که امیرالمومنین علی (علیه السلام) در این باره می فرمایند: هر کس نصیحت پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است . به طوری که امیرالمومنین علی (علیه السلام) در این باره می فرمایند: هر کس نصیحت پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.

تهذیب در لغت به معنی پاکیزه نمودن است و وقتی به کسی گفته می شود انسان مهذب، یعنی انسانی که اخلاقی پاکیزه دارد.

تهذیب در لغت به معنی پاکیزه نمودن است و وقتی به کسی گفته می شود انسان مهذب، یعنی انسانی که اخلاقی پاکیزه دارد.

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است . به طوری که امیرالمومنین علی (علیه السلام) در این باره می فرمایند: هر کس نصیحت پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است . به طوری که امیرالمومنین علی (علیه السلام) در این باره می فرمایند: هر کس نصیحت پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است . به طوری که امیرالمومنین علی (علیه السلام) در این باره می فرمایند: هر کس نصیحت پذیر باشد از رسوایی در امان خواهد بود.

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است

بهره مندی از نصایح دیگران و آنچه دلسوزان ما در طول زندگی آموخته‌اند، کمک بزرگی برای استفاده بهتر از فرصت کوتاه عمر، خطا و اشتباه کمتر و دستیابی بهتر به خیرات و برکات زندگی است

انسانی هم که در مجهولات غوطه می خورد و هرگز به مسئولیت نرسیده است، چگونه به تربیت خویش یا دیگران روی بیاورد و با چه معیاری و میزانی به باید و نباید برسد و مطابق آن عمل کند؟ اینجاست که ضرورت طرح مسئولیت به عنوان زیربنای مباحث تربیت معین می شود