توبه-کردن

کتاب : تفسیر حکیم    ج 2         

 آدمی موجودی است که کارهای خود را به میزان درجه شعور و آگاهی که از زندگی و اصالت های آن دارد، انتخاب می کند و وقتی آگاهی ها و تجربه های در زندگی بیشتر گردد و از دید وسیع تری بهره مند شود حالت بازبینی و بازسنجی نسبت به کارهای گذشته اش پیدا می کند در این بازبینی نسبت به گذشته گاهی دچار حالت پشیمانی می شود و کارهایی را که در گذشته انجام داده، تر ...

از امام صادق علیه السلام روایت شده است: به داوود پیامبر وحی آمد که چون بندة مؤمنم مرتکب گناهی شود و به سویم بازگردد و هرگاه به یاد معاصی خویش افتد و از من شرمسار گردد، وی را بیامرزم و خلافش را از یاد فرشتگان نگهبانش ببرم و آن گناه را به حسنه مبدل سازم که از هر مهربانی مهربان ترم»

1- پشیمانی و ندامت کامل  2- خواندن ذکر شریف: اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّی وَ اَتُوبُ اِلَیهِ  3- تکرار نکردن گناه و نشکستن توبه 4- جبران گناه گذشته با انجام کارهای خیر و نیک  5- اگر گناه موجب تضیع حق خدا یا حق مردم گردیده است باید آنها را جبران کرده و قضا یا ادا نماید

1- راه توبه به سوی انسان باز است اما باید توجه داشته باشید که انسان اگر توبه حقیقی کند و از گناهی که مرتکب شده است کاملا پشیمان باشد به آسانی آن گناه را تکرار نمیکند و توبه را نمی شکند.

توبه در هر لحظه و هر آن لازم است؛ چون انسان اگرچه ممکن است به ظاهر گناهی مرتکب نشود، اما از وسوسه های شیطان و افکار متفرقه که دل را از یاد خدا غافل می کند خالی نیست، و اگر فرض شود که از آن هم در امان باشد، از غفلت و قصور در شناخت و معرفت حق تعالی و صفات و آثار او خالی نیست، و همه اینها نقصی است که بازگشت از آنها که توبه باشد را در هر حال لازم می ک ...

توبه هرگاه حقیقی و واقعی باشد، و از اعماق جان برخیزد و جامع شرایط باشد، به یقین مقبول درگاه خدا می شود، و آثار و برکاتش نمایان می گردد.