این کلمه در اصل (وحد) است و دارای دو استعمال می باشد؛ یکی آنکه، اسم استعمال می شود به معنی یکی و بکنفر است و استعمال دوم اینکه وصف باشد یعنی یکتا و بی همتا و این استعمال بذات باریتعالی اطلاق می شود[1][2]و یا بمعنای کسیکه شریکی در خلقت ندارد[3]و بمعنای عبادت خداوند یکتا است که ضد شرک است[4] و یا ایمان به خدایی که شریکی ندارد
