جیمز-متیس

یکی از سوالات مهم افکار عمومی پس از فرار نیروهای نظامی آمریکا از کشور افغانستان، آن است که چرا این اشغال نظامی آنقدر طولانی شد؟ دنبال کردن مسیر پولهای خرج شده در این کشور، جواب این سوال را خواهد داد.

بولتون می‌نویسد نقطه عطف سیاست‌های واشینگتن در قبال مسئله سوریه، دیدار ترامپ با فرماندهان نظامی آمریکا در پایگاه عین‌الاسد عراق بود؛ همان پایگاهی که ایران پس از شهادت سردار سلیمانی، موشک‌باران کرد.

بولتون می‌نویسد: اگرچه سیاست اعلامی ترامپ سرنگونی رژیم ایران نبود، اما من و نتانیاهو به خوبی می‌دانستیم که تغییر رژیم، تنها راه‌حل واقع‌بینانه برای تغییر دائمی رفتار ایران است.

بولتون اذعان می‌کند ترامپ را برای خروج از توافق هسته‌ای تشویق کرده و وقتی پی به تردیدهای ترامپ درباره تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران ایران برده، به او اصرار کرده حتماً این کار را بکند.

استفن والت، اندیشمند دموکرات‌ آمریکایی و منتقد جدی سیاست‌های ترامپ در نامه‌ای سرگشاده به رئیس‌جمهور آمریکا نشان داد دست کمی از او در ضدیت با ایران و حمایت از توسعه‌طلبی در غرب آسیا ندارد.

تیم ترامپ با افرادی که در جنگ، منافع اقتصادی دارند تغییر کرده است. این در کنار رفتار دفاعی ایران به نظر لَری ویلکرسون نشان می‌دهد اگر اکنون جنگی آغاز شود، از سوی آمریکا خواهد بود.

نامزد وزارت دفاع آمریکا ممکن است سابقه سیاسی، تجربه سیاست خارجی و حتی درکی از امنیت ملی آمریکا نداشته باشد، اما یک چیز دارد که کافی است: تسلیم محض ترامپ است.

اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک شکل‌گیری احتمالی محور بولتون-پمپئو-کاتن، زیر نظر رئیس‌جمهوری که ایران را به اقدام نظامی تهدید کرده است، را به منزله ارسال پیامی شوم به تهران می‌داند.

از نظر ترامپ، سوریه ثروتی ندارد که آمریکایی‌ها بخواهند به طمع آن در این کشور باقی بمانند، اما دیدگاه صهیونیست‌ها چیست: آن‌ها اکنون از ترس یک تهدید موجودیتی به خود می‌لرزند.