«محسن من از دست رفت، نوه‌ام یتیم شد و جگر گوشه‌ام دریک چشم به هم زدن از دست رفت. هیچکس نمیتونه پسرمو بهم برگردونه با این حال ما شاکرخداوند هستیم و راضی هستیم به رضای او». درد دلهایش زیاد بود. با حسرت از جگر گوشه‌اش حرف می‌زد. صدایش می‌لرزید وهنوز نتوانسته به غم فراق ناگهانی پسرش عادت کند.
