واژه «حسنه » به طور مفرد، اعم از معرفه و نکره بیست و هشت بار و لفظ «سیئه » به همین شیوه بیست و دو بار، در قرآن وارد شده اند، و در همه موارد دریک معنی جامع به کار رفته اند، و «حسنه » از ماده «حسن » به معنی «خوبی » و«سیئه » از ماده «سوء» به معنی «بدی » گرفته شده درحالی که برای هر یک بیش از یک معنی وجود ندارد ولی مصادیق آنها مختلف است.
