حسین-آبنیکی

زوایای تازه از ابعاد حادثه خرابکاری در نطنز نشان می‌دهد که ماهیت اقدامات و سوابق معاون پیشین حفاظت و امنیت هسته‌ای، پرسش‌برانگیز است.

در صورت صحت ادعای زاکانی، این حد از بی‌کفایتی و بی درایتی، مرزهای «قصور» را می‌درد و به شدت شائبه «تقصیر» به میان می‌کشد.

صالحی در حالی منتقدان را به بی‌اخلاقی، دروغگویی و ماکیاولیسم متهم می‌کند که خود سمفونی بلندی از تناقضات در کارنامه عملکرد سیاسی و هسته‌ای خود به جا گذاشته است.