حیات-فرازمینی

اواخر سال میلادی جاری، قوی‌ترین تلسکوپ تاریخ به فضا پرتاب می‌شود و به دنبال یکی از بنیادی‌ترین سوالات بشر خواهد رفت؛ آیا در جای دیگر از جهان نیز حیات وجود دارد یا خیر؟

فرضیه‌های جدید ممکن است نظریه‌های مربوط به تشکیل حیات بر روی سیارات فراخورشیدی را به کلی عوض کند و روش‌های جستجوی حیات فرازمینی در جهان هستی را تغییر دهد. ستاره شناسان می‌خواهند فراتر از الگوی ثابت پیشین گام بگذارند.

هر سیاره‌ای که بخواهد حیات داشته باشد، بهتر است اقیانوس آب مایع داشته باشد. اگر می‌خواهیم بدانیم زندگی‌های شبیه به ما در پهنه گیتی چقدر ممکن است وجود داشته باشد، باید دریابیم جهان‌های شبیه به زمین باید چه اشتراکاتی با زمین داشته باشند.

تماشای گذر سیارات فراخورشیدی از مقابل سیارات کوتوله می‌تواند به ما چیز‌های زیادی درباره آن سیاره‌ها بگوید، حتی ممکن است نشانه‌هایی از حیات را نشان دهد. تلسکوپ جیمز وب در جستجوی این نشانه‌های حیات است.

پروکسیما قنطورس نزدیک‌ترین ستاره به خورشید ماست. البته 4.2 سال نوری از منظومه شمسی فاصله دارد و آن‌قدر کم‌نور است که با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود. به تازگی یک سیگنال رادیویی کشف شده که محققان معتقدند از همین جرم آسمانی منشاء می‌گیرد.

این دست‌آوردها، نادر و بسیار حائز اهمیت‌اند، زیرا به ما امکان می‌دهند در مقایسه با آن‌چه که سایر ستاره‌شناسان یافته‌اند، سیاراتی با دوره‌های طولانی‌تر پیدا کنیم. سیاراتی که دوره‌های طولانی‌تری دارند خنک‌ترند و به سیارات منظومه شمسی ما شباهت بیشتری دارند.

اخترشناسان به این نتیجه رسیده‌اند که اغلب سیاره‌های میزبان حیات در کهکشان راه شیری احتمالاً در اوایل تشکیل کهکشان شکل گرفته‌اند.

دانشمندان ناسا می گویند الگوسازی های جدید حکایت از آن دارند که اقیانوس داخلی قمر اروپا متعلق به مشتری، میتواند حیات را در خود جای دهد. مدت هاست محققان تصور می کنند آب های اروپا که در زیر پوسته یخی آن قرار دارند و از طریق جزر و مد یا ویژگی خاص سطح آن، گرم می شوند، میتوانند قابلیت سکونت داشته باشند.

اخترشناسان می‌گویند 6 میلیارد سیاره شبیه به زمین با قابلیت میزبانی از حیات می‌تواند در کهکشان ما وجود داشته باشد.

گفته می‌شود تلسکوپ غول‌پیکر چین موسوم به "FAST" علاوه بر پیگیری اکتشافات معمول، از ماه سپتامبر با اسکن آسمان‌ها جستجوی حیات در فضای عمیق را شروع خواهد کرد.