خرمشهر

یک گلوله به پهلوی چپم خورده و قمقمه‌ام را هم سوراخ کرده بود. آب قمقمه بدنم را خیس کرده بود و من فکر می‌کردم خون زیادی از بدنم خارج می‌شود. چشم‌هایم را بسته بودم و گمان می‌کردم در آستانه شهادت هستم.

سید مجتبی هاشمی از توانمندترین فرماندهان سازماندهی کننده نیروهای مردمی در آغاز دفاع مقدس بود که در نهایت سال 1364 در تهران توسط تیم‌های ترور منافقین به شهادت رسید.

یک رزمنده خواهر درباره مقاومت زنان در خرمشهر گفت: منیژه که کوچکترین خواهر خوابگاه بود دو بار مجروح شد، یک‌بار ترکش به کتفش خورد، یک‌بار هم خورد توی دستش. حالا حساب کنید یک دختر سیزده‌ساله چه می‌کشد!

نشانه‌های دیگری هم وجود دارد که جملگی دلایل و علل آغاز جنگ علیه ایران و انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی توسط عراق است. بدیهی است که صدام برای حمله به ایران، موافقت ورشو و ناتو و منطقه را داشت.

قاسمعلی فراست درباره افزایش کتاب‌های خاطرات جنگ گفت: نمی‌توانم از نوشتن درباره جنگ دست بکشم، چون صحنه‌هایی که دیدم از جلوی چشمم کنار نمی‌رود. هنوز در ذهن من، برادرم و صدها نوجوان نقش بسته است.

در اینجا تصویری از ساحل رود کارون در شهر خرمشهر را در سال 1307 شمسی ملاحظه می‌کنید.

یک ساختمان مخروبه نزدیکمان بود، به او گفتم برای این که از آتش پشت آرپی جی در امان باشی، روی این ساختمان برو و لبۀ سقف بایست و عمودی شلیک کن تا آتش آرپی جی به پشت ساختمان روی زمین برود...

صفرزاده تهرانی می‌گوید: در ژاندارمری خسروآباد می‌رفتم؛ دو مشکل اساسی وجود داشت یکی فقدان شعبه عقیدتی سیاسی و دیگری عدم تعویض نیروها و این روحیه رزمندگان را بسیار خراب کرده بود.

یکی از روحانیون در دیدار با امام خمینی (ره) درباره ادامه تحصیل یا حضور در جبهه سؤال کرد، ایشان فرمودند: اگر جمهوری اسلامی شکست بخورد؛ نه از اسلام خبری می‌ماند نه از حوزه که بخواهید درس بخوانید.

این تصاویر مربوط به وضعیت خرمشهر در سال‌های قبل و بعد از جنگ است. خرمشهر در سال‌های جنگ آسیب بسیاری دید و مدتی نیز در دست دشمن عراقی بود. با وجود پایان یافتن جنگ در سال‌های دور، هنوز هم رد جنگ بر تن خرمشهر قابل مشاهده است.