دزفول

در این میان، سنگین‌ترین خانواده «آریان پور» دچار سنگین‌ترین مصیبت شد و در این حادثه 23 نفر از اعضای آن به شهادت رسیدند.

ارتش عراق با شلیک چهار فروند موشک به شهرهای دزفول و اهواز مردم این شهرها را به خاک و خون کشید که در نتیجه آن بیش از 50 تن از مردم شهید و مجروح زخمی شدند.

عبدالرحیم سعیدی‌راد، شاعر پیشکسوت دزفولی در خلال یاددداشتی که بر کتاب دزفول در مجموعه «جنگ شهرها» نوشته، از ترفند مردم این شهر برای گیرانداختن دشمن در جنگ شهری سخن گفته است.

حمید بدون آنکه خم به ابرو بیاورد، جلو رفت. عزالدین دستش را بالا برد و سیلی به صورت حمید زد. حمید گیج خورد و روی زمین افتاد. عزالدین و سربازها بیرون رفتند. بچه ها دور حمید را گرفتند و بلندش کردند.

شهید سوداگر می‌گوید: وقتی ماجراهای اول جنگ را مرور می‌کنم، می‌بینیم همه آن حوادث دست به دست هم دادند تا وقایعی اتفاق بیفتد و ما وارد این بحران شویم.

اوایل جنگ که دزفول مورد هجوم گلوله‌های توپ دشمن بود، کمبود کالا و بیکاری خیلی به مردم فشار می‌آورد. عبدالحسین به یک نفر گفته بود که شخصی به من پول می‌دهد تا به افراد نیازمند گوشت بدهم. شما هم اگر کسی سراغ داشتی بفرست پیش من تا گوشت بگیرد.

فردایش وقتی آقای صیاد شیرازی نتیجه را خواست من 123 دستگاه تحویل دادم. از تعجب نمی دانست چه بگوید اما...