دعا

برخی افراد به هنگام دعا و درخواست از خداوند آنقدر اصرار و پافشاری می نمایند و آنقدر برآورده شدن خواسته هایشان را نیک و خوب می دانند که گویی از خیر و شر امور آگاهند و مصلحت کارها را میدانند

وقتی در زندگی پیامبران وارد می شویم می بینیم که این انوار الهی برای هر لحظه ای در زندگی یک دعای خاصی داشته اندقرآن کریم کتاب زندگی ماست و هر آنچه که برای تکامل روح و سازندگی شخصیت انسان لازم است در آن آمده است

در باب دعا آمده: زمان داود قحطى شدیدى مردم را احاطه کرد، سختى و مضیقه مردم را در رنج و اندوه قرار داد، سه نفر از علماى خود را انتخاب کردند تا به بیابان رفته براى آنان طلب باران کنند، آنان به صحرا رفتند و در مقام مناجات برآمدند، یکى از آنان گفت: خداوندا تو در تورات خود نازل کردى:

برای اجابت دعا، رعایت چند نکته ضروری است:

از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: هر گاه کسى از شما خواست دعا کند ابتدا درود بر پیامبر بفرستد زیرا درود بر پیامبر مقبول الهى واقع مى شود و خداوند این طور نیست که بعضى از دعا را بپذیرد و بخش دیگر آن را رد کند

در تمام موارد پیامبر (صلی الله و علیه وآله) واسطه در جواب قرار گرفته و آن سئوالات را پاسخ می فرمود اما در یک مورد هیچ واسطه ای در کار نیست و رسول خدا (صلی الله و علیه وآله) هم با آن همه عظمت واسطه نیست و آن هنگامی است که

دعا رابطه‌ی معنوی میان خالق و مخلوق و رشته‌ی پیوند میان عاشق و معشوق است. «دعا، یاد دوست در دل راندن و نام او بر زبان آوردن و کلید عطا و وسیله‌ی قرب الی الله و مخ عبادت و حیات روح است

ـ افزایش و حفظ نعمت و برکات از سوی خداوند و... .

دعا در لغت به معنی فراخوانی ، ندا کردن، درخواست و نیز حاجت خواهی از خداوند است. حقیقت دعا یعنی توجه به خداوند متعال و درخواست رحمت و عنایت او.

دعا توجه و خضوع آگاهانه به حق تعالی است که ممکن است به معنای عامش بدون تلفظ و لفظ هم انجام شود یعنی حق تعالی را عین تمامی کمالات بی نهایت دانسته و کمالات هر موجودی را از او دیده و به او نسبت دهد؛ زیرا آیاتی که می گوید: «برای خدا اسمای حسنایی است، پس خدا را با آن ها بخوانید