دعا

در روایتی از پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم)، در بین وصایایی که به علی(علیه السلام) می فرمایند، آمده است که حضرت خطاب به علی (علیه السلام) می فرماید: ای علی، هنگام سَحَر دعا کن و از خدا درخواست کن! چرا؟ چون دعایت در آن موقع رد نمی شود

مسئله دعا و آثار آن در زندگى به اندازه اى مهم است که محدث بزرگ شیعه، ثقة الاسلام کلینى در کتاب با عظمت «الکافى» نزدیک به شصت باب در زمینه دعا برنامه مطرح کرده است که لازم است به قسمتى از آن ابواب اشاره رود.

خوشا به حال ذاکرین و خوشا به حال فرمانبرداران و اطاعت کنندگان! و اعلام می کند که خدای کریم می فرماید: من همنشینم با کسی که همنشینی مرا بپذیرد، و مطیع کسی کـه مرا اطاعت کند، و می بخشم کسی را که از من طلب مغفرت کند، ماه رجب ماه من و عبادت کننده، بنده ی من و رحمت واقعی، رحمت من است

امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‌فرمایند: «بسیار دعا کنید چرا که مسلمان برای برآوردن حاجت خویش وسیله‌ای بهتر از دعا و روی آوردن به خدا و تضرع به سوی او نخواهد یافت

دعا در لغت به معنی فراخوانی ، ندا کردن، درخواست و نیز حاجت خواهی از خداوند است. حقیقت دعا یعنی توجه به خداوند متعال و درخواست رحمت و عنایت او.

نویسنده: آیت‌الله حسن ممدوحی کرمانشاهی

از پیغمبر اکرم، خاتم رسل، محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله) سؤال شد: در شب قدر چه دعایی کنیم؟ افضل لیالی و ایّام در ماه مبارک رمضان، شب و روز قدر است

طریق دعا و طلب حاجت از حق تعالی این است که، شخص پس از آن که حمد و ثناء حق را بجای آورد، انتخاب نماید از اسماء الحسنی آنچه را که مناسب مطلوب و مقصود وی است.

دعا به معنای خواندن و صدا زدن خداوند، برای برآورده شدن نیاز و حاجت است. بنابراین، باید قصد دعاکننده هنگام دعا جدی و برخاسته از دل باشد، نه صرف لقلقه ی زبان. از مضمون آیه ی شریفه ی ادْعُونِی أسْتَجِبْ لَکُمْ (1) می توان استفاده کرد که شرط استجابت دعا این است که اولاً قصد دعاکننده، جدی، و خواست او واقعی باشد؛ ثانیاً تنها از خداوند درخواست شود.

از آیات کتاب خدا و روایات کتاب‌هاى معتبر استفاده مى‌شود که دعاى مستجاب دعائى نیست که هر کس در هر زمانى و بدون شرایط لازم دعا کند و هر چه از خدا بخواهد به اجابت رسد، دعا کننده باید به شرایط بیان شده در معارف آراسته باشد، و دعاى او هم دعاى صحیح و مناسب با شأن او، و مصلحت دنیا و آخرتش باشد.