دنیاطلبی

چنانکه در مطالب قبل اشاره شد، محبت دنیا متضمن آثار بسیاری است که لایزال متصل به صاحب خود بوده و امری جدانشدنی از اوست حتی در روز قیامت

دنیا طلبی یکی از مهم ترین گرفتاری های بشر کنونی است. چنانکه در حدیث شریف آمده است که دوستی دنیا منشأ هر گناهی است

برای این که از امیرالمؤمنین درس بگیریم، یک بُعد از ابعاد فعالیت همه جانبه امیرالمؤمنین را عرض می کنم و آن بُعد تربیت اخلاقی است

دنیا از مهمترین و اساسی ترین نعمت های الهی بر موجودات و نیز انسان است که تحقق حیات مادی آنها بدون آن ممکن نمی باشد

یکی از ریشه های «حرص» دلباختگی و دلدادگی در برابر زرق و برق دنیاست. هنگامی که آتش سوزان این عشق در درون جان انسان زبانه می کشد او را به سوی حرص و ولع نسبت به مواهب دنیای مادّی می کشاند، مانند: سایر عشّاق بی قرار که فارغ از هرگونه فکر منطقی پیوسته دست و پا می زنند و روز به روز خود را در این لجن زار آلوده تر می سازند.

یکی از عوامل سقوط انسان که شاید بتوان گفت خطرناک تر از سایر عوامل سقوط است، دنیاطلبی است. زرق و برق دنیا و دلبستگی به آن انسان را به سقوط عجیبی می کشاند و اگر آدمیان مواظبت لازم را ننمایند در امتحان های الهی مردود می شوند.

از درس های مهم عاشورا، شجاعت و مردانگی است. نهراسیدن از سپاه دشمن و با قدرت و درایت عمل کردن، حتی اگر لشکر مقابل بیشتر و نیرومندتر باشد، کارگشاترین عامل پیروزی است

ترسناکترین تنهایی خودپسندی است.