گاهی باید از شهر و دل بستگی هایش دور شد و به جایی رفت که پنجره هایش رو به انبوه درختان باز می شوند؛ جایی که می شود بهشت را در آغوش کشید و برای لحظاتی همه ی دلبستگی ها را به فراموشی سپرد. مقصدی رویایی که نسیم خنک صورتت را نوازش دهد و صدای پرندگان در هر گوشه اش به گوش برسد…
