رضا-صالحی‌امیری

کاروان عریض و طویل ورزش ایران در شرایطی عازم قونیه شد که بازیهای کشورهای اسلامی را می‌بایست پروژه‌ای در راستای منافع آل سعود و کارویژه‌های آن دانست.

فعالیت در سینما در ید اختیار برخی «محافل» و «گعده»های خاص قرار گرفته که چند پروژه همزمان را برای یک طیف محدود چند ده نفره تضمین کرده‌اند، و البته از نهاد «صنفی» خانه سینما اقدامی مشاهده نمی‌شود.

همان طیفی که سلبریتی ها را قورباغه و ستاره حلبی نامیده بود، با فرصت طلبی در پی آن است تا خانواده شجریان را به ابزاری برای مطامع سیاسی و قبیله ای خود تبدیل کند.

امثال ربیعی و صالحی امیری، این هنر را خوب یاد گرفته‌اند که چگونه از اظهارات تند و ساختارشکن علنی بپرهیزند، اما در پیشبرد چراغ خاموش رادیکال‌ترین برنامه‌ها، فعالانه مشارکت کنند.

متاسفانه دولتمردان و اصلاح‌طلبان صرفاً به حضور زنان به عنوان تماشاچی در ورزش مردان اصرار دارند. واقعیت این است که این طیف نگاه ابزاری به زنان دارد و به هیچ عنوان دغدغه‌ای برای احقاق حقوق بانوان ندارد.

متاسفانه دولتمردان و اصلاح‌طلبان صرفاً به حضور زنان به عنوان تماشاچی در ورزش مردان اصرار دارند. واقعیت این است که این طیف نگاه ابزاری به زنان دارد و به هیچ عنوان دغدغه‌ای برای احقاق حقوق بانوان ندارد.

برای دیدن مدیران شایسته و کاربلد، چشم‌ها را باید باز کرد؛ انتخاب و انتصاب با چشمان کاملاً بسته، همینی است که می‌بینیم!