رهن

در ادامه بحث از قواعد فقهی در باره ضمان قهری نوبت به قاعده (مایضمن بصحیحه یضمن بفاسده) رسید. دربخش پیشین(شماره 22مجله) پاره ای از

میان عده ای از مردم، نوعی معامله به نام (رهن خانه با اجاره) متداول است، به این صورت که یکی از دو طرف معامله، پولی را به دیگری قرض می دهد و درمقابل، دیگری خانه خود را باقیمتی کمتر به او اجاره می دهد.

تعریف لغوی رهن: رهن، مصدر، یا اسم شی ء مرهون است و در لغت، به معنای ثبات و دوام و گاه به معنای حبس نیز به کار می رود.