ستاره

اطلس در فاصله بیش از 160 میلیون کیلومتری، بیشتر از فاصله زمین تا خورشید، متلاشی شد. این فاصله بسیار بیشتر از مسافت گذر والد آن از اطراف خورشید بود

غالبا ستارگان باعث بروز چنین رخداد نادری می‌شوند، اما تعداد کمی از این رخداد‌های نادر را سیاره‌ها ایجاد می‌کنند.

نتایج به دست آمده از این تحقیقات نشان می‌دهد که نخستین کهکشان‌ها به اندازه کافی روشنایی خواهند داشت که تلسکوپ فضایی جیمز وب بتواند آن‌ها را مشاهده و ثبت کند. قرار است اواخر سال جاری سازمان فضانوردی ایالات متحده - ناسا - این تلسکوپ را به فضا پرتاب کند.

هنگامی که ستارگان بزرگ که بار‌ها از خورشید بزرگ‌تر هستند به پایان عمر خود می‌رسند تغییراتی بزرگ در آن‌ها رخ می‌دهد و سطحی از انفجار را ایجاد می‌کنند که در صد‌ها میلیون سال نوری فاصله هم قابل مشاهده است.

فوران‌هایی که باعث می‌شوند پیش از انفجار، جرم خود را از دست بدهند. اگر ستاره‌ای این انفجار‌ها و فوران‌ها را داشته باشد، احتمالا چند دهه پیش از انفجار، هیدروژن خود را به بیرون دفع می‌کند.

جرم و دوره گردش آن نشان می‌دهد که این سیاره یک سیاره سنگی است و شعاع آن در حدود 1.4 شعاع زمین است؛ مساله‌ای که می‌تواند با مشاهدات آینده ماهواره TESS تایید شود.

به نظر می‌رسد چهار کوتوله سفید از بین آن‌ها (که به مدت ده میلیارد سال است که در حال مصرف کردن سوخت خود هستند) می‌توانند از جمله قدیمی‌ترین کوتوله‌های سفید کهکشان به شمار بیایند.

به نظر می‌رسد که این جرم، بقایای انفجاری باشد که از یک کوتوله سفید به جا مانده است. کوتوله‌های سفید، از نوعی از ستارگان نظیر خورشید ما شکل می‌گیرند و زمانی ایجاد می‌شوند که سوخت آن‌ها تمام شود و به بقایایی درخشان تبدیل شوند.

«مردن در آب مطهر» با حمایت بنیاد سینمایی فارابی ساخته شده،انگار کسی از خود شما پول بگیرد تا علیه خودتان فیلم بسازد!

دو هزار سال پیش، مردم از رویداد‌های آسمانی خیلی بیشتر خبر داشتند، پس غیرممکن نیست که ستاره بیت لحم جفت شدن دو سیاره مثل مشتری و کیوان بوده باشد.