ستاره

اما خوشه کروی تازه کشف شده، با دیگران متفاوت است. این دسته ستارگان بسیار پیشتر از سایر همتایان خود شکل گرفته است و مرگ آن میلیارد‌ها سال پیش در اثر برخوردی عظیم صورت گرفته است که قوه جاذبه و نیرو‌های جزر و مدی (گرانشی) راه شیری آن را از هم پاشید.

"تلسکوپ بسیار بزرگ"(Very Large Telescope) به تازگی موفق به شکار اولین تصویر مستقیم از دو سیاره غول پیکر شده است که به دور یک ستاره مانند خورشید در حال گردش هستند.

"مشاهدات وضوح زاویه‌ای بالا"(High angular resolution observations) در طول موج نوری بینش ارزشمندی راجع به اخترفیزیک ستاره‌ای ارائه می‌دهد

یک دوربین چشمی کمک زیادی به پیدا کردن و تماشای این جرم و دنباله بلند آن خواهد کرد. منجمان می‌گویند این دنباله‌دار فقط در نیم‌کره شمالی دیده می‌شود و احتمالا تا اواسط ماه اوت همچنان قابل رویت خواهد بود.

چنین شعله‌هایی ضمن این‌که می‌تواند تاثیر بزرگی روی زمین بگذارد، با طوفان‌های مغناطیسی در ارتباط است. این طوفان‌ها ممکن است زندگی روی سیاره ما را دچار فاجعه کنند.

اکنون پژوهشگران امیدوارند انفجار‌های بیشتری از این نوع ببینند؛ برخی از قوی‌ترین و روشن‌ترین انفجار‌ها در سراسر کهکشان که وقتی دو ستاره نوترونی با هم ترکیب می‌شوند، رخ می‌دهند - و به ما در درک بیشتر محیط پیرامونی آن‌ها کمک می‌کند.

ستاره‌شناسان انگلیسی موفق به کشف ستاره‌ای شدند که از یک ابرنواختر جان سالم به در برده است.

درخشش این ستاره ممکن است به دلیل قرار گرفتن پشت گاز و غبار یک سحابی دچار افت شدیدی شده باشد. این ستاره در فاصله 75 میلیون سال نوری از ما در کهکشان کوتوله کینمن در صورت فلکی دلو (آکواریوس) قرار دارد.

ستاره شناسان اخیرا موفق به ایجاد تصویری جدید از خوشه ستاره‌ای "G286.21+0.17" شده‌اند.

ستاره‌های نوترونی خوشه‌هایی چگال و از جنس موادی هستند که از ابرنواختر شدن و انفجار ستاره‌ها به جا می‌ماند. واپسین ستاره‌ای که به جا می‌ماند، نوع خاصی از جرمی به نام «مغنااختر» (magnetar) است و جوان‌ترین ستاره‌ای است که می‌توان دید.