به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، پر جرمترین ستارههای عالم، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر به پایان میبرند.
یک ابرنواختر زمانی رخ میدهد که یک ستاره در حال مرگ، شروع به خاموش شدن میکند. آن گاه بهطور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید میکند و در پس خود ، یک هسته کوچک نوترونی به جای میگذارد.
شاید اینگونه به نظر برسد که وقوع "ابرنواختر" سرنوشت نهایی یک ستاره باشد ولی ستارهشناسان ستارهای کشف کردهاند که به نظر میرسد از این روند انفجاری جان سالم به در برده است.
به نظر میرسد که این پدیده بدون نتیجه نبوده است و ستاره از مدار دوگانه خود به بیرون پرتاب شده و در سراسر کهکشان پراکنده شده است.
این ستاره یک کوتوله سفید به نام " SDSS J1240+6710" است که در سال 2015 میلادی کشف شد.
در آن زمان ستارهشناسان دریافتند که این جرم ترکیبی غیرمعمول دارد.
درحالی که معمولا کوتولههای سفید اتمسفری دارند که اغلب از هیدروژن و هیلیوم تشکیل شده است.
ولی این ستاره هیچ کدام از این ترکیبها را نداشت. درعوض ترکیبات این ستاره به طرز عجیبی اکسیژن، نئون، منیزیم و سیلیکون بود.
حال ستارهشناسان دانشگاه " واریک" (Warwick) انگلیس دریافتند که این ستاره خیلی عجیبتر از چیزی است که تاکنون تصور شده.
این محققان نشانههایی از کربن، سدیم و آلومینیوم در جو آن مشاهده کردند و دریافتند که جرم آن هم بسیار کوچک است که تقریبا حدود 40 درصد خورشید میشود.
محققان انگلیسی دریافتند که این ستاره همچنان با سرعت حدود 900 هزار کیلومتر بر ساعت، در حال سفر در کهکشان راه شیری است.
در نهایت محققان به یک نتیجه واحد رسیدند که این ستاره به نوعی تحت یک ابرنواختر جزئی قرار گرفته ولی زنده مانده است.
این پدیده سبب شده که هیدروژن و هلیوم که از بین رفته بودند از بین برود و کربن، سدیم و آلومینیوم تولید شود.
نتایج این پژوهش در مجله "Monthly Notices of the Royal Astronomical Society" انتشار یافت.