سلمان-بن-عبدالعزیز

براساس اسناد پزشکی محمد بن سلمان، از کودکی به «صرع» مبتلا بوده و از مشکلات و بیماری های روحی و روانی شدیدی رنج می برد، موضوعی که اعتراض متحدین عربستان در سپردن امور مملکت به وی را درپی داشته است.

سرخوردگی «سلمان» از پسرانش راه را برای «محمد» باز کرد، تا خود را دل پدر جا کند. اما این باعث نشد، نفرت «ملک عبدالله» از بن سلمان از بین برود، بلکه تا آخرین لحظه زندگی همراه شاه سابق سعودی بود.

یکی از زوایای پنهان شخصیتی «سلمان» وسواس مفرط برای جوانتر دیده شدن است، وسواسی که شاه سعودی را مجبور کرده به انجام عمل های زیبایی و تزریق بوتاکس و بزک کردن روی بیاورد.

ورود «سلمان» به عرصه «فرهنگ و هنر» باب جدیدی برای مفاسد اخلاقی و مالیش گشود. وی این بار نخبگان جهان عرب را هدف گرفت.درحالی که فراموش نکرد، ارتباطش با صهیونیست ها را حفظ کند و دستبردهایی به تاریخ بزند.

«سلمان» از اسرار و رسوایی های قبایل بدوی و خاندان سعودی آرشیوی درست کرد که از آنها در مواقع لازم استفاده می کرد، اما چون جوابگوی مخارجش نبود، تصمیم گرفت، وارد دنیای «فرهنگ و رسانه» شود.

دوران جوانی «سلمان» را باید در سه چیز خلاصه کرد، «شرب خمر، عربده کشی و زن بارگی» که رسوایی های بسیاری برایش به همراه داشت و سرآمد آنها «رسوایی ییلاق معیزیله» بود.

«من از شما به دلیل آزادی‌هایتان نفرت ندارم؛ نفرت من از شما به این دلیل است که هر روز دست به ارتکاب جنایت‌هایی نه تنها علیه مسلمانان بلکه علیه همه انسانیت‌ می‌زنید» اینها آخرین جملات الشمرانی است.