دنیا مثل دریاست. لحظه ای آرام آرام و لحظه ای توفانی و پرحادثه، در لحظه های آشوبش امانی نمی ماند. کسی جلودار موج های بلند فریب و فتنه اش نیست. گرداب های خطا و گناهِ آن فرو کشنده اند و امواج حرص و طمع و شهوت و آز، کوبنده. دست و پا در بند جهل گرفتار است و چشم به خواب آلودگی و مستی غفلت، فرو بسته.