شهید

می‌گفت من نیروی زیرخاکی هستم. هروقت بهم احتیاج داشته باشند بلند می‌شوم و هروقت کار تمام شود دوباره برمی‌گردم زیرخاک.

و لا تقولوا لمن تقیل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لا تشعرون،

برخاسته از دیار خراسان و افشاگری مبارز و مجاهدی نستوه بود. از همان اوان کودکی شعله عشق به عترت رسول خدا صلی الله علیه و آله در دل بی کینه اش زبانه می کشید و او را به حضور در عرصه پرشور حماسه، ایثار و شهادت فرا می خواند.

بى‌تردید شما را به چیزى اندک از ترس و گرسنگى و کاهش بخشى از اموال و کسان و محصولات نباتى یا ثمراتى چون فرزند آزمایش مى‌کنیم و صبر کنندگان در این امتحانات و تکالیف را بشارت ده

گوشه‌ای از حیاط که تنها سایبانش تک درخت نخلی بود. توی چله تابستان و وسط گرمای پنجاه درجه اهواز بچه‌های هم سن و سالش را جمع می‌کرد و با هم قرآن می‌خواندند. سال چهارم ابتدایی قرآن را ختم کرده بودند.

ما یک پله عقب‌تر مستقر بودیم. شرایط طوری شده بود که در حقیقت علی داشت خط را فرماندهی می‌کرد. کمی بعد، حاج عبدالله صالحی رفت سمت آنها. من علی آقا را زیر کانال همراه بچه‌ها دیدم.

هر کجا پیکر شهیدی جا می‌ماند سروکله این بومی ها که با گرفتن پول شهدا را به دست رفقایشان می‌رساندند پیدا می‌شد. کاری به جنگ و درگیری یا حق و باطل نداشتند.

کتاب «رفیق شهیدم مرا متحول کرد» با محوریت زندگی یک شهید دهه هفتادی از سوی انتشارات شهید کاظمی منتشر شد.

کانال بسیج مدیا تصویری از حضور پیرغلام اهل بیت شهید حاج غلامعباس عباسی در مراسم عزاداری محرم الحرام سال 1402 را منتشر کرد. این شهید پاسدار بازنشسته سپاه و اصالتا از شهرستان خرامه در 75کیلومتری شیراز هستند.

چراغ قوه گوشی را روشن کرد و به صورت پیکر انداخت. یکی از بچه‌های همراهش گفت: «ابو علی... آقانجفیه» با سر حرف او را رد کرد؛ یعنی نمی‌خواست قبول کند که او نعمت‌الله است. هر چند از دیشب از او بی خبر بود.