عالم-ربانی

مردان خدا پرده‏های پندار دریده‏اند و در همه عالم، تنها طلعت دل‏آرای یار را دیده‏اند. آن بیداردلان، گرد هستی را از خود افشانده‏اند و بانشان بی نشانی به کوی بی‏نشان دوست ره برده‏اند

یک عالم ربّانی داریم و یک «آخوندگَر». آخوند گر یا روحانی نما کسی است که دنبال پول است، فقط به فکر این است که پول کجاست، ریاست کجاست، نه اهل تدریس است نه اهل منبر و موعظه و نه اهل تألیف و تصنیف و نه اهل تبلیغ و ارشاد، بلکه اگر اراده کند که مثلاً کاری انجام دهد فقط امام جماعت می شود و حتی بعد از اتمام نماز، یک مسئله شرعی و یا حدیث هم نمی گوید.

امر به معروف و نهی از منکر، شرایط و آداب و مراتب زیادی دارد که در کتاب های اخلاقی و عقیدتی بدان ها اشاره شده و رعایت آن ها بر تک تک آمران به معروف و ناهیان از منکر، لازم و بایسته است

آیه الله حاج شیخ محمد علی عالمی در سال 1306 هجری شمسی درحجاجی دامغان متولد و پس از طی مقدمات در دامغان و همدان، درسال 1331 عازم قم شدند و از محضر مراجع عالیقدر وقت همانندحضرات آیات:

فضای اندیشه را باید از وسوسه و اوهام و تخیلات شیطانی پاک کرد. خلوت دل را باید از لوث وجود پلید دیو زدود، دیو و فرشته نمی توانند همخانه باشند. آنها نه همخوانی دارند ونه همخانگی.