آیه الله حاج شیخ محمد علی عالمی در سال 1306 هجری شمسی درحجاجی دامغان متولد و پس از طی مقدمات در دامغان و همدان، درسال 1331 عازم قم شدند و از محضر مراجع عالیقدر وقت همانندحضرات آیات:
بروجردی; گلپایگانی; امام خمینی; داماد و علامه طباطبائی(رضوان الله تعالی علیهم ) استفاده بردند.
در سال 1341 به تقاضای مردم متدین سمنان و به امر حضرت آیه الله العظمی گلپایگانی(طاب ثراه) عازم آن دیار گردیدند وبه دنبال مبارزه بر ضد فساد رژیم سابق در سال 1352 به مدت یک سال به بافت کرمان تبعید شدند.
پنج جلد کتاب «پیغمبر و یاران »; سه جلد «شاگردان مکتب ائمه(علیهم السلام ») و یک جلد «حسین(ع) نفس مطمئنه » وچندین رساله عربی از آثار قلمی اوست.
روح بلند، طبع عالی، مردمداری، سخاوت، شجاعت و حلم از صفات ممتاز اوبود. در زندگی منظم بود و روحی آرام و مطمئن داشت ودر مقابل مشکلات مقاوم بود. سرانجام پس از نیم قرن تلاش علمی تبلیغی در17 شهریور 1378 دار فانی را وداع گفت.
سمنان و ادارات تعطیل شد و مردم با شرکت بی سابقه در تشییع جنازه آن عالم ربانی از37 سال خدمت صادقانه او عملا قدردانی کردند.
عاش سعیدا و مات سعیدا